تا به کی باید رفت؟
ترکيبي از دغدغه ها، حرفها، دلتنگيها و خاطرات و شايد چيزهاي ديگر هم
۱۳۸۵ اسفند ۷, دوشنبه
قطار بي ترمز
مثل اينكه اينجا هميشه ترمز بريدگي يك حسن است، يا شايد حداقل عادت ناگزير
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر