در میان شما کیست که صد گوسپند داشته باشد و یکی از آنها گم شود که آن 99 را در صحرا وانگذارد و از پی آن گم شده نرود تا آن را بیابد؟
بیشتر جذابیت متن بالا برایم به این دلیل بود که داره می گه بیشتر آدم ها در شرایط مشابه فکر چیزهایی هستن که از دست دادن تا چیزهایی که هنوز دارن. گویا این عادته در بشر
همیشه باید حواسمان باشد که چه چیزهایی دارم (داریم) که ممکن است به راحتی از دست شان بدهیم
+
اگر چیزهایی را از دست دادیم بهتر است باقی داشته هایمان را مراقب باشیم به جای افسوس و پیگیری بی نتیجه
-
من منتظر بود نظرها بیایند تا من بنویسم، ولی مثل اینکه بر عکس شد
ممنون سولوژن
***
آینه می پرسد امروز کیستم من
سه آلبوم از زیبا شیرازی را دارم هی گوش می کنم. چقدر بعضی از شعرها و اجرا ها شاهکار است و تاثیر گذار هم
***
یک ماهی ست سر کار می روم، به عنوان محقق، گاهی راضی ام و گاهی ناراضی
***
What we do here is nothing to what we dream of doing.
***
دو تا لینک
روناک صفارزاده در بازداشتگاه وزارت اطلاعات بسر می برد
من درد مشترکم
کی می شه بخشی از رویا هامان را در این(سر) زمین ببینیم؟
تا به کی در آرزو و حسرتیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر