۱۳۸۶ خرداد ۲۴, پنجشنبه

همین روزها

در گلستانه چه بوی علفی می­آمد
من در این آبادی پی چیزی می­گردم

من چه سبزم امروز (تلاش می­کنم سبز باشم و از نوشته­ها انرژی منفی نبارد)
***
انسان چیزی می­شود که به آن می­اندیشد.
هر طلوع فرصتی برای تولد دوباره است، اگر حواسم باشد.
***
سفر عالی بود و جای همگی خالی. از تاکر به لاویج رفتیم به همراه یک شب و روز اضافه کنار دریا.
***
یه روز از همین روزها
روی شب پا می­زارم
توی قاب لحظه ها عکس فردا می­زارم. امینه دریانورد
***
ماه و زهره را نمی­خواهم دیگر به طرب بیاورم، خودم و اطرافیان را کافیست.
دنیای آرمان گرایی صرف را هر چه زودتر باید رها کنم.

هیچ نظری موجود نیست: