وطن

يك‌روزي "وطن" براي من آرماني‌ترين واژه بود؛ براي اين واژه شعر مي‌سرودم و با اين واژه جهاني براي خود ساخته بودم. در دوره‌اي اين واژه برايم بي‌معني شد و بار آرماني خود را از دست داد اما امروز وطن براي من همان لجن است. لجني متعفن؛ كثافتي كه بوي گند آن تمام دنيا را برداشته است.وطن يعني احساس و عقيده‌ي زير پا له‌شده؛ يعني شخصيت سركوب‌شده؛

-

وطن یعنی عشقی که تباه شد.هرز شد.هوس شد.وطن یعنی وَ تَن!تنی که خمید از بنگ و افیون و درد و خون.یعنی تنی که انگشتان وقیح و گستاخ را بر خویش تحمل کرد و دم نزد.یعنی بهشت زهرا و گوری که گم شد در زمان.یعنی تن ِ تو در خاک،تن ِ من در کفن.یعنی جایی که خدا را هر جور که می کشد عشقشان تقسیم می کنند.

-

فرقی ندارد کجا زندگی کنم. و اگر مانده‌ام نه برای خاک، که از بی‌عرضگی‌ست...

حالا می‌دانم وطن جایی‌ست که در آن احترام، امنیت و ارزش به حقوق خود و دیگری معنا دارد..خاک اسمش وطن نیست. من هم‌وطن نیستم وقتی حاضرم با شیره جان تو روزگار بگذرانم. من حق ندارم دم از وطن‌پرستی بزنم .. وطن هم حقی برگردنم ندارد...

-

شعورم واقعا نمی‌رسد که حق مسلم ما چیست. حق، برای من هرگز نه دادنی‌ بوده نه گرفتنی.

-

نگاهم می‌کند و می‌گوید این‌جا همیشه همین‌طور می‌ماند. می‌گوید باید با یک دست داد و با دست دیگر گرفت. باید "رند" بود.
من، مثل همیشه، نگاهش نمی‌کنم. بغض از دوردست‌ها می‌رسد. خیره به روبه‌رو، می‌گویم نه! همیشه نمی‌ماند این جور، نباید بماند. من اگر جرأتش را، اگر توانش را ندارم، نباید بگویم که می‌ماند...
می‌گویم که این راهش نیست، که تا کجا سازش؟ تا کجا رندی؟
...
و فکر می‌کنم این خانه‌ی من، این وطن من، چه بد که آدم‌های توانایش مثل او فکر می‌کنند و آن‌ها که مثل او فکر نمی‌کنند، به ناتوانی منند.

باز هم مثل همیشه تنبلی کرده ام خودم معلوم نیست کی بنویسم؛ هر چند متن بالا که انتخابی از متن های دیگران جمع شده بیشتر گفتنی ها را دارد

--------

نوشته هایی که در این زمینه نگاشته اند تا به حال- لینک از پست حسین نوروزی

+ بهنام و بی‌تای کافه‌تیتر ( نوشتهء بهنام ) ( نوشتهء بی‌تا ) + محمد آقازاده (نوشته‌ء آقازاده ؛ مرد مهربان)+ ( نوشتهء سهیل آقازاده ) + (سینا آقازاده) + رضا ولی‌زاده + مهدی جامی (نوشتهء مهدی جامی ؛ ممنون) + کورش علیانی (نوشتهء کورش ؛ کورش معلم هنرستان‌ام بود. کاش کمی ادب یاد می‌گرفتم ازش) + علی معظمی (نوشتهء علی معظمی ؛ علی هم معلم هنرستان‌ام بود. و بهترین دوست این‌روزهام ) + دکتر جوادکاشی (نوشتهء دکتر کاشی؛ ممنون) + حسین شیخ‌الاسلامی + هادی خوجینیان ( نوشتهء هادی خوجینیان ) + شاهد حلاج نیشابوری (نوشتهء شاهد) + علیرضا شیرازی (وطن‌پرست‌ترین موجود روی زمین، فعلا بیمار است و ان‌شاالله نفس‌های آخر را می‌کشد؛ اگر نمیرد، خواهد نوشت) + کامبیز توانا + نیک‌آهنگ کوثر هم نوشته، و چه تلخ. همیشه توی مسنجر، بیزی‌است؛ برای همین دعوت‌اش نکردم گفتم شاید سرش شلوغ باشد. خوب نوشته. + و دعوت هم کرده‌است.
+ حلقهء دوستان هنوز (به‌خصوص سیدآبادی عزیز) و تمامی اعضای ملکوت (به‌ویژه داریوش ملکوتی و ساغر، یداله رویایی، عباس معروفی، رضا علامه و خانم فروغ )را نیز دعوت می‌کنم به این بازی.
دیگران نوشته‌اند: - لینک‌ها، به منزلهء تایید یا تکذیب نیست؛ به هیچ منزله‌ای نست- لطفا اگر مطب تازه‌ای دیدید جایی، با ایمیل خبرم کنید تا اضافه کنم به این لیست
لولیان + مسیح علی‌نژاد + لیلا معظمی + میترا خلعت‌بری + دویچه وله + از خاطرات‌ یک میهمان‌دار (همسر محمد آقازاده)+ فروغ ملکوت + همایون خیری + محمد مطلق + محسن فرجی + سیبیل‌طلا (نازلی کاموری) + مصطفی خلجی (نوشته‌اش را حذف کرده‌است؛ نمی‌دانم چرا)+ فرانسوی + رسول نمازی + علیرضا آستانه + لیلا ملک‌محمدی + قایق کاغذی + دشنام + عیوض‌زاده + محمد کاظم‌پور + محمدحسن مصلی‌نژاد + آشپزباشی + لحظه + ملا حسنی + لاله حسن‌پور + کتایون (پندار)

مرتبط از همین‌جا: شعرهایی از روی حس ِ وطن‌پرستی (1) و (2) + شعری برای شهرهای دیگر + رفتن، و در نزدیک‌تر فاصله‌ای از تو مردن