یه چیز اضافی
فکر میکنم نفر دوم ویژگیهای بیرونی کمک گرفتن را خوب بیان کرده است، اما کمک گرفتن ویژگیهای درونیی نیز دارد که آن را مشکل میکند
تصورهای و فکرهایی است که دائما می آیند و میروند؛ آیا کمک گرفتن، نوعی ضعف و ناتوانی است؟ یعنی من اینقدر ضعیفم که نمیتوانم خودم مسئله ام را حل کنم؟ دیگری که قرار کمک کنه، کی است و چی فکر میکنه؟ یعنی من باید قسمتی از اسرارم به اش بگم؟ چی برداشت میکنه؟ نکنه یه جور دیگه فکر بکنه؟ نکنه همین موضوع باعث بشه که فردا تحقیر بکنه؟ یا اینکه توی دوستان دستم بیاندازه؟ نه این هم مثل بقیه است؟ اصلا میفهمه من چی میگم؟ منو درک میکنه یا دارند فقط ادا در می آرند؟ اصلا برای چی به اشون بگم؟...............و دهها پرسش دیگر که می آیند و میروند

معمولا یه ترسها و عدم اطمینانها و اعتمادهاست که نمی گذارد چیزی بیان شود، و آن چیز باقی میماند و میماند، انباشته میشود و
باید ترسها را شناخت و فهمیدشان، و برایشان برنامه ای انتخاب کرد، و برای عدم اطمینانها و اعتمادها را نیز راهی پیدا کرد
من میگم! دوست داشتن و پذیرفتن بی قید و شرط خود یکی از راه حلها است! شاید بعدن دراینباره چیزی نوشتم