راهنمای عملی آش خوری

چهار ماه از دوران آشخوریم گذشته، دنبال راهنمایی های دیگران گشته بودم قبل از شروع
الان این پست را دیدم که اطلاعات کاملی دارد، خوبه برای کسی که ناچار باشه
***
در مورد سربازی ام می خواهم بنویسم، ولی فعلا می خواهم تشکر کنم از
سربازان وظیفه نیروی انتظامی که خستگی ماموریت عید را بر چهره ی اندکی شان دیده ام

ننگ و دیگر هیچ
ننگ برای من، برای ما و برای همه، برای ایران! برای این کشور با تمدن چند هزار ساله، نه شوخی نکنم، برای این " دشت بی فرهنگی" که دوباره چوب الف اش گلی دیگری کاشته است.
همین جا بگویم که منظورم حکومت نیست، اینکه آنها فلان فلان شده هستند بماند، منظورم خود این مردم هستند، خصوصا قشر به ظاهر تحصیل کرده و فهمیده که همیشه خودش را محق میداند، به این جمله توجه کنید، « تو واسه چی زنده ایی»، بنا بر گفته شاهدان این جمله ایی است که استادِ حتما محترمی به دانشجوی دوره دکترا شیمی دانشگاه شهید بهشتی میگوید، و دانشجو بیچاره، از این جهت که خواسته در این تمدن چند هزار ساله تحصیل کند، دست به خود کشی میزند، که دیگر تحمل انواع فشارهای روانی را نداشته است.
راستی ما مردم، این تحصیل کردههای عزیز با خودمان چه کار میکنیم، لحظه ای شده از خودمان بپرسیم. فرافکنی نکنیم، به کارهایمان، به رفتار و گفتارمان توجه کرده ایم، چقدر خود شیفته و حق به جانب رفتار میکنیم! دیگری را نمیبینیم، تحقیر و توهین اساتید محترم با چسباندن انگ بی سوادی بردانشجو رفتار عادی محیطهای علمی ما شده است.
راستی کجایند این دانشجویان آزادی خواه! و پر شور، چرا کسی از حقوق دانشجویان حرفی نمیزند، این اساتید پر مدعا انسان دوست کجایند، و روشن فکران همه چیز دانمان، جنبش دانشجویی کجاست، چرا کلاسی تعطیل نمیشود، شعاری داده نمیشود، حداقل که میشود سمینار بررسی روابط ما بین اساتید و دانشجو برگزار کرد. فقط باید موضوعی سیاسی باشد تا دهانهایمان را باز کنیم، راستی مایی که فهم و توانایی اصلاح روابطمان را با هم نداریم، چه ادعاهای گند گندی داریم!!! مسخره نیست و خنده دار! فقط ننگ است و دیگر هیچ

چرا دریای عمان؟

Principlium جان من چند تا توضیح کوچیک دارم

یکم: سابقه تاریخی برای چیزی مشروعیت نمیاره. هزار تا چیز هست که سابقه طولانی تاریخی داره ولی ما روزی 1000 بار آرزو می کنیم از شرشون خلاص شیم. کار بد بده حتی اگه هزاران سال سنت شده باشه.

دوم: قبل از اینکه پارسها برسن و اسم اینجا رو بزارن خلیج پارس ایلامی های بدبخت بهش می گفتن "نارماراتو".

سوم: اسمها مهم هستن چون دو کار مهم می کنن. یکی اینکه بازگو کننده مناسبات قدرت هستند و دوم اینکه هویت بخش هستند.

چهارم: به لحاظ تاریخی سهم 50-50 همیشه بوده. یعنی همیشه جنوب خلیج فارس عربها زندگی می کردن. فقط ماجرا این بوده که ایرانیا هر وقت قدرت پیدا می کردن می رفتن اونور آب رو هم می گرفتن. این دوره ها عبارت بودند از:

هخامنشی
ساسانی
آل بویه
سلجوقی
صفویه
افشار

دوره های دیگه ای هم بودند که ایرانیا عمان رو اشغال کرده اند. اینو از این جهت گفتم که یادمون باشه چرا عربا نسبت به ایران همیشه یه احساس ترس داشته و دارند و نمی خوان بزارن ایران خودشو به اونا تحمیل کنه. به خصوص حالا که به برکت نقت قدرت مند شده اند. البته از طرفی اونها هم 1360 سال پیش چنان زخم کاری به ایران زدن که جاش هنوزم خوب نشده! واسه همین این دعوای تاریخی همچنان ادامه داره.

دست آخر اینکه:
به نظر من اگه عدالت هدف باشه دریایی هم که بین ایران و عمان مشاء است دلیلی نداره اسمش دریای عمان باشه. با منطق عربها ما هم می تونیم اسمشو بزاریم دریای بلوچستان یا ایران یا مکران! البته این هم عادلانه نیست.

وقتی نخ دست ما نیست

این پست یه کم قدیمیه. ببخشید

"Inside Iraq" from Aljazeera

حضار عراقی هستند. بحثی با میهمانانی از گروههای مختلف سیاسی کشور. برنامه در اردن ضبط می شود.

آخر برنامه است. مجری از مردم می پرسد: آنها که معتقدند حمله آمریکا یک حرکت آزادیبخش بوده دستشان را بالا ببرند.

به سادگی هیچ کس!

آنها که معتقدند حمله آمریکا فقط به معنی اشغال آن کشور بوده دستشان را بالا ببرند.

اینبار همه! آنها حکومت صدام را به مراتب به پرداختن هرگونه بهایی برای آزادی ترجیح می دهند.

از مردم یک حومه فقیر نشین کاراکاس می پرسند آیا حاضرید به اصلاحات قانون اساسی که چاوز برای گسترش و دائمی کردن قدرت کشور پیشنهاد داده رای دهید؟ خیلی ها می گویند او برای آنها بهداشت و خدمات دیگر تامین کرده است. پس به او رای خواهند داد تا این j کوچولو به کاسترویی قلمبه تبدیل شود و بساط دموکراسی را کم کم در ونزوئلا تعطیل کند.

امروز در روسیه انتخابات است. فقط حزب اعلی حضرت پوتین دستش باز است که به راحتی برای انتخابات کارزار راه بیاندازد. رقیبان احتمالی قبلا دستگیر و زندانی شده اند. لیبرالها بارها تهدید شده اند و حتی گاه مورد ضرب و شتم واقع می شوند و کاسپاروفها آنجا در اقلیتند. مردم فکر می کنند پوتین رهبر خوبی است و رشد اقتصادی را برای روسیه به همراه آورده. آنها نمی دانند که این رشد ظاهری فقط و فقط به برکت فروش نفت بشکه ای 100 دلار است و نه چیزی بیشتر. آنها پوتین را همچنین رهبر مقتدری می دانند که روسیه را در جهان سربلند کرده است. ماه پیش وقتی از مردم در ولگاگراد پرسیده اند که کدامیک از رهبران کشورتان را بیشتر می پسندید، اکثر آنها گفته اند اول پوتین بعد استالین! و به این سان دیکتاتوری نفتی کودتای خزنده خود را بر علیه آزادی به پیش می برد و مردم راضی از شکم سیرشان و شخصیت کاریزماتیک رهبرشان به آزادیخواهان پشت می کنند تا کاسپاروفها تنها بمانند.

جاهای دیگر دنیا هم وضع کم و بیش بر همین منوال است و تنها چیزی که برای بیشتر مردم مهم است، وضع زندگی شان، فقط خودشان و فقط در لحظه است. دیگران و آینده صرف نظر کردنی ترین چیزها هستند.

می توانیم احساس درماندگی کنیم وقتی نخ دست ما نیست. وقتی مردم رفاه شان و زندگی عادی هر روزه شان را به هر چیز والاتری ترجیح می دهند. وقتی به راحتی معتقدند که به آنها مربوط نیست چه کسی و چگونه حکومت می کند. هر که می خواهد بیاید و هر غلطی می خواهد بکند به ما مربوط نیست. فقط وضع زندگی ما را بهتر کند.

اسم خلیجو چی بذاریم؟

مدتها بود وبلاگ ننوشته بودم. ولی این نوشته نفر سوم قلقلکم داد که یه پستی بزارم.
قضیه اینه که آقا منم با نفر سوم به شدت موافقم. راست می گه. کی گفته ما اسم یه جایی رو که بین ما و همسایه های جنوبیمون مشاء هست ورداریم به نام خودمون ثبت کنیم؟

مثل اینکه خونه من تو یه کوچه باشه من اسم خودمو بزارم رو کوچه. خوب همسایه ها شاکی میشن.
منتها بدبختی اینه که همسایه ها هم یه چیزایی هستن از جنس خودمون.
من ضمن اینکه قبول دارم الان ما ضعیف شدیم که این کارا رو باهامون می کنن، اما می گم ما حتی وقتی قوی بودیم هم حق چنین نام گذاری رو نداشتیم.
عربها هم حق ندارن اسم یه جای مشاء رو به نام خودشون بزارن خلیج عربی

گاندی به ما یاد داده که از سر انتقام و کینه بدی رو با بدی جواب ندیم. به چیزی عمل کنیم که اعتقاد داریم درست و عادلانه است. بنابراین ما باید یه اسم جدید برای این باریکه آب دست و پا کنیم که به کسی بر نخوره.

مثلا خلیج خاورمیانه چطوره؟

نوآوری

" برای فهم اینکه کشوری توسعه یافته یا در حال توسعه* است، نیازی به اندازه گیری درآمد ملی یا سرانه نیست. کافی است به دبستانها برویم و به روانشناسی آموزش کودکان توجه کنیم. نطفه های توسعه در دبستانها بسته می شود، نه در آزمایشگاه ها. این انسان ها هستند که سرمایه را بارور، فناوری را ابداع و طبیعت را تسخیر** می کنند، لذا انسانی قدرت نوآوری و خلاقیت دارد که شخصیت او در دوران کودکی با این مفاهیم خو گرفته باشد. کودکی که فقط آموخته است تقلید کند، چشم بگوید، منفعل باشد، ساکت بماند و خطوط قرمز را رعایت کند، چگونه می تواند در عرصه تولید، دانش و فناوری پیشتاز، خلاق، نوآور و مرزشکن باشد؟ سرمایه های ما در چاه های نفت، یا در بانک ها نیست، سرمایه های ما در دبستان ها نشسته اند، با آنان چه می کنیم؟" داگلاس نورس، برنده جایزه نوبل اقتصاد سال 1993

* در حال توسعه = توسعه نیافته، با توجه به متن چنین کشوری توسعه پیدا می کند به نظر؟ حداقل نام مناسب اگر عقب مانده نگوییم، در حال در جا زدن است.

** متن ترجمه شده فارسی را در روزنامه دیدم، نمی دانم در متن انگلیسی هم به همین زبان با طبیعت صحبت شده یا نه؟ با طبیعت همراه شدن بهتر است.

شاید نظراتی اضافه کردم، شما هم اگر جذابیتی در موضوع برایتان هست نظر بدهید. با متن نفر سوم در مورد خلیج فارس موافقم.

چرا نباید نام خلیج فارس تغییر بکند؟
دلیل ما ایرانیان برای تغییر نکردن نام خلیج فارس چیست؟ چرا فکر میکنیم این حق ما است، و آنها بنابر دشمنی و یا توطئه در پی تغییر نام این خلیج هستند؟ اصلا نام یک چیز را چه کسی و یا کسانی و بر چه مبنایی تعیین میکنند؟ آیا اینکه چیزی قبلا نامی داشته است، دلیلی برای ادامه آن نام و یا وضعیت تا بی نهایت میشود؟ آیا اشتباه است، که داشتن هر چیزی قیمتی و کوششی میخواهد؟ این فکر تغییر نا پذیری، چونکه ما میخواهیم چه قدر منطقی است؟
آیا وقت آن نرسیده است که ما ایرانیان دست از توهم مان و خود شیفگی مان بر داریم و واقع بین شویم؟ و این فکر بزرگی و شکوه و جباروت و قدرت را فراموش کنیم؟ و به اطرافمان و به دنیا نگاهی بکنیم؟
تلخ است، اما واقعیت دارد، با نگاهی به آمارهای مقایسه ای با کشورهای دور و نزدیک، ما نه قدرتی و نه بزرگی داریم،...........، هیچ! فقط آدمهایی شده ایم که حرف مفت میزنیم، به حرف آقای رئیس جمهور در روزنامه اعتماد ملی امروز نگاهی بکنید؛ « برای اقتصاد جهان برنامه دارم»، متاسفانه وضع مردم هم بهتر از این آقا نیست.
دنیا با حرف مفت ساخته نشده و ساخته نمیشود و ساخته نخواهد شد.
همه چیز تغییر میکند (بدون بحث فلسفی) و هر تغییری دلایل و عوامل خاص خود را دارد.آنها زحمت کشیده اند و بهای تغییر را پرداخته اند، و ما میخواهیم با حرف و در پناه تاریخ، آنها را از نتیجه کارشان دور بکنیم، آیا ساده دلانه نیست!؟

آموزش مردمسالاری به برادر موگابه

اشتباهات رابرت موگابه در برگزاری انتخابات، مایه تاسف و نگرانی است. و میبایست، این برادر را آگاه کرد و راه درست برگزار

کردن انتخابات را به اش آموزش داد
از این بابت ایشان را برای شرکت در یک دوره آموزشی فشرده به همراه کارگاه مربوطه به سرپرست برادر جنتی و اساتید مجرب

دیگر دعوت مینماییم

باشد، که لطف خداوند شامل حال ما بشود