۱۳۸۹ اسفند ۹, دوشنبه

خانه دل

نفس نفس تو سینه ام
عطر نفسهای شماست

اگر که قابل بدونید

خونه دل جای شماست


خوشا به حال اون کسی
که توی رویای شماست

***


کاش می تونستم چیزی به ابی تقدیم کنم


۱۳۸۹ آذر ۱۷, چهارشنبه

"ستیز من تنها با تاریکی است و برای نبرد با تاریکی شمشیر بر نمی کشم، چراغ می افروزم"
کوروش هخامنشی

۱۳۸۹ آذر ۷, یکشنبه

۱۳۸۹ آبان ۱۷, دوشنبه

به آنکه نانش را از ویرانی میهن می خورد ...

"عدم همکاری با شر به همان اندازه الزامیست که همکاری با خیر"
مارتین لوتر کینگ

گویا در ایران فیلتر شدیم. فیدبکی دلگرم کننده که یعنی این حد از فکر و شعور هم که ما داریم (که خیلی هم نبوده و نیست) خدمتیست به فردای ایران و خواب آشفته استبداد دینی را مشوش می کند.

فعلا تا وقتی که "داوری در آن سوی در نشسته است" در بر این پاشنه خواهد چرخید
اما فردایی که تو سانسورچی عمله استبداد به بوته‌ی فراوشی می‌افتی ایران نوین دست از آستین بیرون می‌آورد، آزادی مال همه ما خواهد بود؛ از جمله خود تو و کودکانت.

۱۳۸۹ آبان ۴, سه‌شنبه

زبان عربی و حمله اعراب

همیشه به ما گفته بودن ایرانیان تنها ملتی در خاور میانه بودند که با وجود حمله اعراب زبون خودشون رو حفظ کردند و حاضر نشدند که به زبون عربی صحبت کنند. چند روز پیش داشتم تو تاریخ می خوندم که مردمان تمام سرزمینهایی که امروز در اونها عربی صحبت می شه قبل از تهاجم مسلمین هم عرب نژاد و عرب زبان بودند! البته در مورد شمال آفریقا (حد اقل در مورد مصر) می دونم که قضیه فرق داشته و مصریها تا قبل از حمله اعراب قبطی حرف می زدن که شاخه ای از مصری باستان بود. حتی بربرها در آفریقا هنوز که هنوزه زبان خودشون رو دارند که عربی نیست. ولی دست کم در شام، کنعان و بین النهرین، حتی از زمان هخامنشیان هم قبایل عرب شروع به مهاجرت به این مناطق کرده بودند و گذشته از این که می دونیم مثلا بابلی ها، اکدی ها و آشوریها سامی نژاد بودند، حتی به طور دقیقتر مردمانی عرب با زبان عربی از اون زمان شروع به سکونت در این مناطق می کنن. حتی در زمان امپراتوری روم، در سوریه به عنوان یکی از ایالتهای امپراتوری، خط و زبان عربی مورد استفاده بود.
بنابراین به نظر می رسه که که حفظ زبان پارسی (حالا گذشته از اینکه یه خروار لغت عربی ریختن توش) همچین شاهکاری هم نبوده و گویا عوض کردن زبان مردم کاری نیست که بشه به این راحتی انجام داد. فکر کن مثلا چه جوری عربا می خواستن مردم رو مجبور کنن پارسی حرف نزنن؟ از طریق روزنامه؟ تلوزیون؟ اینترنت؟ استراق سمع موبایل و تلفن؟ خوب ملت همون زبانشون رو استفاده می کردن فوقش مجبور بودن عربی یاد بگیرن که امورات اداریشون بگذره. پس اینجوری نیست که ما فکر می کنیم که خیلی از ملتهای اطراف ما با حمله اعراب زبانشون رو از دست دادند و عرب زبان شدند. اصولا زبان یکی از سختترین چیزهاییه که می شه عوضش کرد و یکی از شناسه های هویتی قابل اتکا در مطالعات تاریخیه. هیچکدوم از حمله های بزرگ تاریخ که توسط جمعیت کوچکی از مردم انجام شده (حمله اعراب، حمله مغول) و حتی امپراطوریهایی مثل ایران، روم-بیزانس و عثمانی که مدتی طولانی بر قلمرویی متنوع از نظر زبانی مسلط بودند نتونستند تاثیر چشمگیری بر الگوی زبانی قلمروشون داشته باشند چون نهادهایی که زبان آموزش بدن در گذشته وجود نداشتند و مردم نسل به نسل و فرد به فرد این کار رو می کردند. دین مردم رو می شد راحت عوض کرد چون موضوع خیلی حیاتی تو زندگیشون نبود ولی زبون که مردم باهاش لحظه به لحظه کار و فکر می کردند مساله دیگه ایه که به راحتی تغییر نمی کنه. زبانها در طول تاریخ مسیر تکامل رو طی می کنند و یا معمولا با مزمحل شدن اقوامی که به اون زبونها حرف می زنند و ادغامشون در جوامع بزرگتر از بین می روند (مثل سرخپوستان آمریکا که جمعیت بسیار کوچکی در برابر مهاجمان تازه وارد بودند.

۱۳۸۹ مهر ۲۸, چهارشنبه

امپریالیسم

یه جایی دارم یه متنی می خونم که توش یه بابای انگلیسی داره درباره "ضرورت حفظ منافع امپریالیستی انگلیس" توضیح می ده. متن مال 70 سال پیشه. اولش آدم خوشش نمی آد و همون طعم تلخ امپریالیسمی که 100 ساله چپ و ملی گرا و مذهبی مملکتمون فریادشون ازش یه هواست زیر زبونم می آد. بیشتر که می خونم می بینم این اقا منظورش از منافع امپریالیستی، صیانت و سیادت از شهروندان مسلمان امپراتوری در برابر تهدیدهای موجوده. به این فکر میکنم که امپریالیسم در مقابل این معنای ناجوری که ما تو ذهنمون ازش داریم و مرگ بر امپریالیسمی که همیشه شنیدیم یه معنی مثبتی هم در طول تاریخ داشته و اون وقتی بوده که هسته اصلی یه امپراتوری سرزمینهای زیر تسلطش رو محافظت و آباد می کرده چون اونها رو بخشی از خودش می دونسته. حالا این بین حتما از این نمد برای خودش هم کلاهی می ساخته و ثروتی هم از پیرامون به سمت مرکز امپراتوری در جریان بوده ولی امپریالیسم به معنی امپراتوری خواهی می تونسته یه بازی برنده برنده باشه و درهای ارتباط و پیشرفت رو به روی سرزمینهاش باز کنه. حتی در خیلی موارد امپراتوری ها به شهروندان سرزمینهای انضمامی اجازه می دادند تا مناصب بالای قدرت صعود کنند. مثل امپراتوری عثمانی که به شهروندان اروپاییش اجازه داد وارد دستگاه حکومت بشن و به پستهاس حساس دست پیدا کنند یا امپراتوری رم یا مغول. امپراتوریها در دوران ثبات خودشون دستاوردهای چشمگیری در زمینه تسهیل پیشرفت اقتصادی، برقراری صلح و امنیت و نزدیک کردن فرهنگها و تمدنها (جهانی سازی) به همراه داشتن.
ایده امپراتوری عملا ایده جهانی شدنه و یک جهان واحد هم در واقع فرقی با یک امپراتوری نداره. ولی شاید ساختار قدرت در امپراتوریها به نفع ملل پیرامونی نباشه. در دنیای جدید یک مورد استثنا بر این موضوع پیدا شده و اون هم شکلگیری اتحادیه اروپاست که یک امپراتوری مبتنی بر توافق و تقسیم قدرته و ممکنه نمونش در جاهای دیگه هم تکرار بشه.

در نهایت این برام جالبه که ایده ای که میتونه موضوع بحث و اندیشه ورزی باشه، تو فرهنگ سیاسی ما به عنوان فحش استفاده می شه و مثلا هرکی می خواد بگه آمریکا بده می گه امپریالیسته. هر چند این اسم به دلیل استفاده بی رویه در ادبیات حکومتی جمهوری اسلامی و سقوط شوروی و افول ناسیونالیسم در جهان یه جورایی نخ نما شد و از دهنها افتاد اما معنی و کاربردش در حافظه سیاسی ما هنوز با بار معنایی منفی ساری و جاریه.

۱۳۸۹ مهر ۲۶, دوشنبه

افغانستان بیدار می شود

هیچ جوری دلم نمی آد این خبرو اینجا نذارم. زیر پوست اخباری که درباره طالبان و تروریسم از افغانستان می شنویم، افغانستان جدیدی در حال تولد است. افغانستانی که پیشرفتش هم سرمشق خواهد بود و هم کار رو برای اهریمنانی که کشورهای اطراف رو زیر چنگ گرفتند و نمی زارن آزاد و آباد باشیم سخت تر می کنه.

منبع: بی بی سی فارسی

افغانستان: تا سه سال دیگر نیم مردم صاحب اینترنت خواهند شد

در حال حاضر دو میلیون نفر در افغانستان به اینترنت دسترسی دارند

وزارت مخابرات و تکنولژی اطلاعاتی افغانستان اعلام کرده که تا سه سال دیگر نیمی از جمعیت این کشور به خدمات اینترنتی دسترسی خواهند داشت.

عبدالقادر قلات وال، سخنگوی این وزارت به بی بی سی گفت که در حال حاضر شمار کاربران اینترنتی در افغانستان به دو میلیون نفر می رسد.

آقای قلات وال افزود که دسترسی به اینترنت در کشور به سرعت در حال گسترش است و تا سه سال دیگر حدود نیمی جمعیت نزدیک به سی میلیونی افغانستان به شبکه اینترنتی دسترسی خواهند داشت.

آقای قلاتوال توسعه شبکه فیبر نوری در افغانستان را از جمله کارهایی خواند که می تواند برای دولت و مردم این کشور دسترسی به انترنت را آسان و ارزان کند.

آقای قلات وال گفت که اجرای این طرح ۸۵ درصد پیش رفته و با تکمیل شدن آن شمار بیشتر ولایات ۳۴ این کشور به خدمات اینترنتی دسترسی خواهد یافت.

در حال حاضر قیمت خدمات اینترنتی در افغانستان بالا است و این امر باعث کندی گسترش خدمات اینترنتی در این کشور شده است. علاوه بر این، بی سوادی، فقر و عدم دسترسی به برق هم باعث شده که دسترسی به اینترنت به سرعت گسترش نیابد.

در حال حاضر مردم در شهر کابل و بشتر شهرهای بزرگ افغانستان به اینترنت دسترسی دارند. اما در این شهر ها نیز هنوز دسترسی به انترنت به دفاتر کار و باشگاههای اینترنتی محدود مانده است.

هرچند دسترسی از طریق تلفن به اینترنت در حال توسعه است، شمار اندکی در خانه های خود نیز انترنت دارند، اما احساس نیاز به انترنت و استفاده از آن به سرعت در حال گسترش است و دولت در همکاری با شرکت های خصوصی تلاش دارند امکانات بیشتر و ارزان تر آنرا نیز فراهم کنند.

حسنیه انوری، که در کابل وبلاگ‌نویسی می کند، گفت: "سعی می‌کنم هفته سه بار به وبلاگم سر بزنم. در خانه اینترنت ندارم. نه تنها من بلکه همه جوانان افغان در خانه اینترنت ندارند و سعی می‌کنند به کافه‌های اینترنتی بروند و کار خود را راه بیندازند."

در حال حاضر در افغانستان علاوه بر شبکه اینترنتی دولتی، نزدیک به ۳۰ شرکت خصوصی هم خدمات اینترنتی ارائه می کنند. بیشتر شرکت‌های تلفن‌های همراه هم از طریق تلفن خدمات اینترنتی ارائه می کنند.

شمار کافه های انترنتی در کابل رو به افزایش است و در بسیاری موارد به دلیل شلوغی این باشگاه ها مدتی را نیز باید منتظر ماند.

۱۳۸۹ مهر ۵, دوشنبه

یه فکر معمولی

داشتم به دوستی فکر می کردم که معمولا سعی می کنم باهاش وارد گفتگو نشم. دوست دارم با کسی صحبت کنم که صحبت کردن باهاش مثل شطرنج بازی کردن باشه و احتیاج به خرج کردن هوش و شنفتن به اندازه گفتن داشته باشه. اما این آدم گفتگو رو یه تک گویی می بینه که از طریقش طرف مقابل رو مجبور کنه که با ایده ها و افکارش همنظر بشه. پخته ترین واکنش به چنین نوع برخوردی به نظرم سکوت، تسلیم و پرهیز از گفتگوهای بعدیه و مهمتر از اون اینکه درس بگیری که وقتی دانسته یا نادانسته خودت به عنوان گوینده وارد چنین بازیی می شی و دیگران رو آزار می دی چه حماقت بزرگی داری مرتکب می شی.

این فکر رو برای خودم اینجوری جمعبندی می کنم که
گفتگوها اشکال و هدفهای مختلفی دارند ولی اگر هدف از یک بحث مجاب کردن طرف مقابل باشه اون گفتگو زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که از طریقش "الف" بتونه "ب" رو جوری به فکر کردن دعوت کنه که "ب" خودش به نتیجه ای که "الف" دوست داره برسه. بی اونکه "الف" یک ریز وراجی کرده باشه و خواسته باشه نظرش رو به "ب" تحمیل کنه.

حرف تازه ای نیست می دونم. فقط شاید یادآوریش یه لطفکی داشته باشه.

۱۳۸۹ شهریور ۲۶, جمعه

برام جالبه که تو آمریکا ... 2

شهر ما از معدود شهرای آمریکاست که مترو داره و همه هم میگن متروش خییییلی خوبه!
بماند که این متروی خوب خیلی وقتا تاخیرای جانانه داره و ممکنه از زندگی بندازتت و پله برقیاشم خیلی وقتا خرابه و 70 - 80 پله رو باید تو سرما و گرما پیاده بری بالا و بیای پایین.
قیمت استفاده از این متروی خوب که با تمام مشکلاتش تقریبا تنها وسیله حمل و نقل عمومی قابل اتکا در شهره، بستگب به مسافتی که طی می کنی و ساعتی از شبانه روز که ازش استفاده می کنی داره. متری حساب کردنشون به درک ولی اینکه تو زمانهای ترافیک صبح و عصر گرون می شه خیلی زور داره. 7 تا 10 صبح اگه درست گفته باشم و 3 تا 7 شب بلیط تقریبا دوبرابره. با فرض اینکه فلسفه مترو اینه که حمل و نقل عمومی را گسترش بده و جای ماشیت و ترافیک رو بگیره، معنی اینکار چیه؟ دو تا پیام ممکنه داشته باشه
یا اینکه می گه هر کی می تونه ماشین بیاره و تا می تونین از مترو استفاده نکنین!
یا اینکه می گه آقاجون مجبوری از مترو استفاده کنی؟ پس دهنتو صاف می کنیم تا می تونی پول بده!

این یعنی عرضه خدمات عمومی با مکانیزم بازار اون هم در شرایط مونوپولی که فقط یه مترو وجود داره و رقابتی در کار نیست. این با روح نقش دولت در عرضه خدمات عمومی تضاد داره. آیا مردم که ساعت 5 کارشون تموم می شه باید تا 7 شب علاف بمونن تا قیمت بیاد پایین؟ یا صبح ها از 6 برن بشینن تو اداره سماق بمکن؟ فکر نمیکنم هیچ چی به جز منطق بازار بتونه این موضوعو توضیح بده.

از طرف دیگه اگر از یه حدی کمتر از مترو استفاده کنی هزینه استفاده ازش کم نمی شه. یعنی اگه یه ایستگاه بری با اینکه 8 تا بری یه قیمته! حتی اگه بری توی ایستگاه و یادت بیاد که یه چیزی جا گذاشتی و بخوای بیای بیرون بدون اینکه از مترو استفاده کرده باشی باید اون حد اقل هزینه رو که حدود 1.5 دلار باشه بدی.

و خلاصه اینکه بر عکس اروپا که با 30 - 40 دلار میشه اشتراک شبکه حمل و نقل شهری رو به صورت ماهانه خرید، تو امریکا ممکنه هزینه حمل و نقل ماهانت با اتوبوس و/یا مترو به 300 دلار هم برسه.

عجیب این ملت نجیبه و صداش در نمی آد. نه اعتصابی نه اعتراضی بیشتر مردم فکر می کنن خوب همینه که هست دیگه. لاید جور دیگه ای نمی شه باشه.

توضیح پست قبل

در توضیح پست قبلی یه چیزی رو یادم رفت بگم و اون اینکه با مالیات گرفتن از بنزین می شه یه سیستم حمل و نقل عمومی کارآمد راه انداخت که در نهایت برای جامعه ارزونتر در میاد برای اینکه برای مقدار برابر از نیاز به حمل و نقل عمومی، ماشینهای کمتر، راههای کمتر، نیاز به نگهداری از راههای کمتر و مصرف سوخت پایینتری وجود خواهد داشت و همه اینها روی درآمد سرانه مردم صرفه جویی می شه.
برام جالبه که چطور مردم تو این مملکت به این مساله فکر نمی کنن یا چطور قانعشون کردن که خدمات عمومی هر چی کمتر باشه بهتره و دولت نباید تو این مسائل دخالت کنه! حتی می شه اینجوری به موضوع فکر کرد که دولت می تونه یه بازار رقابتی از بخش خصوصی برای عرضه خدمات حمل و نقل عمومی راه بندازه. اینطوری مکانیزم بازار سر جاشه ولی دولت شکل بازار رو به نفع جامعه تغییر داده.

چرا اینجا اینجوریه؟

۱۳۸۹ شهریور ۲۵, پنجشنبه

برام جالبه که تو آمریکا ...

حمل و نقل عموومی تقریبا تعطیله و اتوبوسها خیلی جاها فقط یه ساعت یه بار میان اونم تو زمانهای شروع و پایان ساعت اداری و خلاصه اینکه اصلن حمل و نقل عمومی چیزی نیست که بشه روش حساب کرد. با این حال، وقتی صحبت این می شه که روی بنزین مالیات گرفته بشه همه دادشون درمیاد که وای این دولت دیگه گندشو دراورده. یه دفه بریم کمونیست بشیم دیگه و ...
نتیجه اینکه تو آمریکا بنزین لیتری 660 تومنه و تو اروپا دور و ور 1550 تومن و عوضش تو اروپا وقتی ماشین داری احساس می کنی که عجب دست و پاگیره چه کاریه بزار با اتوبوس اینور اونور برم و جایی نیست که حمل و نقل عمومی پوششش نده و در امریکا احساس می کنی که چه بدبختی که ماشین نداری. همون احساسی که یه معلول از پا نداشتن داره.
و اونوقت با کشوری طرفی که با 5 درصد جمعیت دنیا 25 درصد ذخایر انرژی فسیلی دنیا رو مصرف می کنه (انرژی هسته ای بماند) و هر امریکایی با سطح زندگی برابر چیزی در حدود دو برابر هر اروپایی یا ژاپنی انرژی مصرف می کنه. اگه بقیه دنیا هم اینجوری زندگی کنن دنیا چی میشه؟

شاید یه نگاه به این عددا جالب باشه:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_energy_consumption_per_capita

جایگاه کشورهای عربی هم تو این لیست جالبه. معلومه کولر گازی 24 ساعته روشنه و پیستای اسکی به راه!

این لیست هم جالبه.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_carbon_dioxide_emissions_per_capita

سوئدیا تو اون سوز و سرما با اون سطح از توسعه کمتر از ما دود می کنن. خوب البته رئکتور دارن (البته بدون غنی سازی)

۱۳۸۹ شهریور ۲۱, یکشنبه

کارنامه جنگ افغانستان تا امروز

UNDER THE TALIBAN

TODAY

Children enrolled in school

900,000, none of them girls

More than 6 million, one third of which are girls

Afghans with access to some form of health care

9 percent

85 percent

Access to information

Taliban-run radio stations

60 radio channels, 8 TV stations, 500,000 Internet users

Phone ownership

40,000 landlines

10 million cell phone users, around 500,000 landlines

Proportion of the world’s illicit opium supply produced by Afghanistan

70 percent

89 percent

Under-five mortality rate

257 deaths/1,000 children

257 deaths/1,000 children

Life expectancy

47 years

44 years—the fourth-worst in the world


آیا میشه از افغانستان یه برد ساخت؟ موفقیت همسایه شرقی در جهت پیشرفت و آزادی به نفع کی و به ضرر کیه؟
آیا اوضاع افغانستان رو به بهبود است؟ چاره ای جز این برای ما هست؟
12 August 2010, The New Republic